คนเรา...เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ภายหลังจากสำเร็จการศึกษา ในระบบโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย นอกจากจำเป็นต้องใช้เวลาค้นคว้า ศึกษาหาความรู้เพิ่มพูนแก่ตนเองไปจนตลอดชีวิตแล้ว ทุกคนยังจำเป็นต้องแสวงหาอาชีพ หน้าที่การงาน เพื่อมีรายได้ในการดำเนินชีวิตตลอดไปด้วย |
เมื่อเรามีหน้าที่ที่ต้องทำไปจนตลอดชีวิตอยู่ในสองเรื่องข้างต้น โดยเฉพาะเรื่องอาชีพการงานจึงต้องพินิจพิจารณาอาชีพที่เราชื่นชอบ และมีความนิยมเป็นทุนเดิมเสียก่อน และยังต้องพิจารณาถึงความเป็นไปได้ และโอกาสที่จะประกอบอาชีพนั้น ๆ ว่าอย่างไร ข้อสำคัญที่สุดคือ อาชีพที่เราจะทำเพื่อสร้างรายได้นั้น ต้องเป็นสัมมาอาชีพ หรืออาชีพที่ถูกต้องไม่ขัดกฎหมาย ไม่สร้างปัญหาให้แก่สังคม และสำคัญยิ่งไปกว่านั้น คือต้องพิจารณาว่า อาชีพนั้น ๆ มีความเหมาะสมสอดคล้อง และเป็นไปด้วยความเกื้อกูลหนุนส่งระหว่างเรากับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ณ พื้นที่ที่เราอยู่เพียงใด |
ในอำเภอแกลง ประชาชนในพื้นถิ่นมีการประกอบอาชีพสร้างรายได้ แต่เดิมที่ล้วนต้องพึ่งพิงทรัพยากรธรรมชาติ พึ่งพาฤดูกาลและสิ่งแวดล้อม ทั้งทางตรงและทางอ้อม ดังจะสังเกตเห็นว่า ในพื้นที่ตลอดแนวชายทะเล มีการทำประมง ทำกะปิ น้ำปลา พื้นที่จากชายทะเลด้านทิศใต้ถัดเข้ามา เป็นพื้นที่ราบลุ่มเป็นส่วนใหญ่ มีการทำนาปลูกข้าวและทำสวนบริเวณบ้านชากพง ชากกะโดน เนินฆ้อ ทางเกวียน บ้านนา คลองปูน พังราด ภายหลังในพื้นที่ที่สามารถสูบน้ำจากทะเลหรือจากคลองเข้ามาได้ มีการทำอาชีพเลี้ยงกุ้ง ถัดขึ้นมาจากพื้นที่ราบลุ่มนี้ ธรณีสัณฐานมีลักษณะเป็นพื้นที่สูง เป็นเนินต่างระดับสลับไปมา ประชาชนส่วนใหญ่ยึดอาชีพทำสวนยางพารา ทำพืชไร่ เช่น มันสำปะหลัง สับปะรด แซมสวนยางในระหว่างรอต้นยางเจริญเติบโต พื้นที่ที่ใกล้คลองหรือมือคลองหรือประชาชนอยู่ในภาวะ ที่สามารถลงทุนขุดสระเก็บน้ำฝนหรือ อาศัยน้ำบาดาลไว้ได้ก็ทำสวนผลไม้หลากหลายชนิด อาทิ ทุเรียน เงาะ มังคุด ขนุน สละ กล้วย ลองกองฯ ขณะที่เทศบาลตำบลเมืองแกลง ก็ได้อาศัยน้ำจากคลองประแสจากทางทิศเหนือ ของเมืองผลิตน้ำประปาให้บริการประชาชนกว่าห้าพันหลังคาเรือน ไม่นับรวมองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอื่น ๆ ที่อาศัยน้ำดิบจากคลองหรือมือคลองผลิตน้ำประปาเช่นเดียวกัน |
อาชีพที่สร้างรายได้โดยมีความสอดคล้องกับธรรมชาติ ฤดูกาล ลมฟ้าอากาศ และสิ่งแวดล้อมข้างต้นนี้ ทำให้เกิดอาชีพธุรกิจ การทำมาค้าขาย การบริการต่าง ๆ ในลักษณะรูปแบบของเมืองกระจายอยู่ทั่วไป เช่น ตลาดกองดิน ตลาดเขาดิน ตลาดสามย่าน ตลาดหนองกันเกรา ตลาดกระแสบน ตลาดวังหิน ตลาดบ้านไร่บ้านกร่ำ ตลาดเนินดินแดง เป็นต้น ซึ่งธุรกิจ การค้า การบริการต่าง ๆ เหล่านี้ ต้องพึ่งพาอาศัยรายได้จากการประกอบอาชีพด้านเกษตรกรรมที่กระจายตัวอยู่โดยรอบ เพื่อนำทุนมาจับจ่ายใช้สอยสินค้าและบริการต่าง ๆ ในตลาด ขณะเดียวกันยังเกิด เป็นธุรกิจรับช่วงต่อจากอาชีพทางการเกษตร อาทิ โรงงานน้ำยางและยางพารา โรงเลื่อยโรงอบไม้ยางพารา โรงงานเฟอร์นิเจอร์ไม้ยางพารา โรงงานกุ้งแช่แข็งส่งออก โรงงานปลากระป๋อง โรงสีข้าว โรงงานแปรรูปผลไม้ โรงงานผลไม้ส่งออก เป็นต้น ขณะเดียวกันยังมีธุรกิจที่เกิดขึ้นใหม่ในระยะสิบปีที่ผ่านมา เช่น การเลี้ยงนกนางแอ่น ธุรกิจแพท่องเที่ยวในแม่น้ำประแส ซึ่งเป็นวงจรของการประกอบอาชีพ ที่ต้องพึ่งพาอาศัยธรรมชาติและพึ่งพาอาศัยกัน |
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดและเป็นฐานหลักที่ทำให้ผู้คนในเมืองแกลงสามารถประกอบอาชีพได้ นั่นคือ การมีทรัพยากรดิน น้ำ ฤดูกาล ลมฟ้าอากาศที่เอื้ออำนวยต่อสภาพพื้นที่และสิ่งแวดล้อมนั่นเอง ดังจะเห็นได้จากพืชผลต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเป็นรายได้ ล้วนมาจากปัจจัยพื้นฐานตั้งต้นที่สำคัญเหล่านี้ทั้งสิ้น หากชาวเมืองแกลงผู้ตั้งรกรากทำกินอยู่ที่นี่กันมาช้านาน จะรักษาอาชีพทางเกษตรกรรมและธุรกิจการค้า การบริการในสภาพเศรษฐกิจที่เกื้อกูลกันเช่นนี้ได้ จึงจำเป็นและต้องช่วยกันประกอบอาชีพที่ส่งเสริมรักษาและ ไม่ขัดแย้งต่อทรัพยากรธรรมชาติรวมถึงสิ่งแวดล้อมทุก ๆ มิติในพื้นที่ไว้ให้ดีตลอดไป |
แล้วเราล่ะ เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่คิดจะประกอบอาชีพอะไร ที่ไหน และอย่างไร
(หมายเหตุ บทความนี้ได้นำไปบรรจุในหลักสูตรท้องถิ่นที่จัดทำโดยเทศบาลตำบลเมืองแกลง) |
