วันหนึ่ง ป้าม่วยบอกให้ไปเก็บเปลือกขนุนที่แกะเนื้อไปอบแห้งขาย เป็นเวลาเดียวกับที่เอาเครื่องบดย่อยกิ่งไม้ไปทำฟันให้บดย่อยผักผลไม้และเปลือกทุเรียน เปลือกขนุนเสร็จพอดี
แต่เมื่อได้เปลือกขนุนมา กลับพบว่า เครื่องตัวที่ย่อยเปลือกขนุนหนัก ๆ แข็ง ๆ กับเม็ดขนุนได้ดีที่สุดก็คือ หมูหลุมที่เลี้ยงอยู่ มันกินเปลือกและเม็ดขนุนอย่างละเอียดเนี้ยบเนียน ไม่ต้องพึ่งพาน้ำมัน ไม่ปล่อยควันเสีย แถมยังให้ปุ๋ยคอกที่มีราคาแพงกว่าปุ๋ยหมักแก่เราอีก
เช่นนั้นแล้วจะลืมไอ้โชคดีและอีนำโชคกับญาติ ๆ ของมันที่แหลมท่าตะเคียนได้ยังไงเล่า วัวเทศบาลฯ เหล่านี้มันก็ย่อยเปลือกขนุนได้เก่งน้อยกว่าหมูหลุมเสียที่ไหน และได้ปุ๋ยคอกเช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น