ล้วงไส้...ไส้เดือน

เครื่องบดย่อยที่ปรับปรุงให้ย่อยได้ละเอียดขึ้น

ผักปั่นที่ผสมน้ำจุลินทรีย์ไว้เสร็จเตรียมป้อนไส้เดือน

ให้อาหารสัปดาห์ละ ๒ ครั้ง ๆ ละ กว่าสองร้อยกิโลกรัม

บ้านแบบใหม่ ไม่สิ้นเปลือง สร้า่งเสร็จเร็วไม่เหมือนบ้านเื้อื้ออาทร

เรื่องราวของเครื่องมือกำจัดขยะอินทรีย์อย่างไส้เดือน มีความคืบหน้าที่ต้องเล่าต่อแม้รู้ว่าต่อไปจะก้าวหน้ากว่าวันนี้อีก
จากปัญหาที่เกิดขึ้นกับปุ๋ยหมักของเทศบาลฯ ซึ่งมีหลายชนิดที่ย่อยยาก อาทิ ฝักและซังข้าวโพด เปลือกเสาวรส เปลือกขนุน ฯ ทำให้ต้องเอาเครื่องบดย่อยไปทำให้ฟันเหล็กสามารถตีวัสดุเหล่านี้ให้แหลกละเอียด และก็ได้ผล ขณะที่เปลือกผลไ้ม้บางชนิดอย่างขนุนก็ให้เป็นหน้าที่ของหมูหลุมและวัวช่วยย่อยให้ปุ๋ยแทนใช้เครื่องยนต์ที่สิ้นเปลืองน้ำมันโดยไม่จำเป็น
เรื่องเดียวกันก็คือ เมื่อปรับปรุงเครื่องบดย่อยมาใหม่แล้ว ขยะอินทรีย์จำพวกผักผลไม้ทั้งที่มาจากรถบรรทุกขยะหกล้อและสามล้อพ่วงข้างก็ให้นำเข้าเครื่องบดย่อยทั้งหมดเพื่อเร่งการย่อยสลายให้เร็วขึ้น เป็นการประหยัดเวลาและพื้นที่กองปุ๋ย โดยนำน้ำจุลินทรีย์ล้างห้องบดย่อยผักไม่ให้เหนียวติดเครื่อง และไม่ต้องเสียเวลาไปพรมน้ำจุลินทรีย์บนกองปุ๋ยอีกต่อไป
แล้วก็คิดได้ว่า อันไส้เดือนนั้น ก่อนหน้านี้ เราให้อาหารโดยการโปรยเศษผักลงไปในบ่อ ไส้เดือนต้องรอจนผักเน่ายุ่ยแล้วจึงจะกินได้ คิดได้ดังนั้น ก็เลยให้แยกเอาผักที่ไม่ใช่เป็นกรดอย่างส้ม มะนาว หรือเครื่องเทศอาิทิ พริก ตะไคร้ ฯ ไปเข้าเครื่องย่อยแล้วทำคล้ายน้ำผักปั่นชนิดร้านน้ำผักผลไม้ปั่นยังอาย นำไปเป็นอาหารไส้เดือน
จากการพิศดูอยู่บ่อย ๆ รู้สึกตรงกับคนเลี้ยงเลยว่า ไส้เดือนมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น สมบูรณ์ขึ้น กระฉับกระเฉงว่องไว และมาออกันอยู่ใต้กองผักปั่นจำนวนมากเพื่อกินอาหาร ไม่แพ้ที่เห็นมาก ๆ ใต้เปลือกแตงโม แล้วก็เลยมาถึงคิวที่ต้องเพิ่มจำนวนบ้านให้ไส้เดือน เอาถังโหม่งสามสิบลูกมาผ่าแนวตั้งได้บ้านรวมเก้าสิบหลังเชียว นำขี้วัว ขี้ควายคลุกกับขุยมะพร้าว พรมน้ำแล้วแยกไส้เดือนปล่อยลงไป ปิดทับด้วยใบไม้แห้งแทนการใช้ผ้าสแลนบังแดดปิดให้มืดเหมือนก่อน ไม่สิ้นเปลืองแถมจำลองบรรยากาศคล้ายพื้นดินที่มีใบไม้แห้งร่วงปกคลุมเลย
ไส้เดือนจึงเป็นเหมือนเจ้าหน้าที่ไส้เดือนของเมืองแกลงที่ได้รับมอบหมายให้จัดการขยะอินทรีย์เพื่อคืนสิ่งดี ๆ กลับสู่ดินนั่นเอง

ตบท้ายด้วยการฮำเพลงอย่างชื่นใจ....ดินเจ้าเอ๋ยข้าเคยอยู่ใกล้มาก่อน....ดินอุ่นร้อนและเย็นก็เป็นเพื่อนฉัน.....